NaNoWriMo 2013

nanowrimo1

Zoals ieder jaar, doe ik ook deze november mee aan NaNoWriMo. Van te voren mag ik van mezelf een eerste zin opschrijven, wat uitwerken over mogelijke karakters en ideeën over gebeurtenissen. Maar niet te veel en al helemaal geen einde, want het moet ook voor mij een avontuur zijn, waarbij ik niet weet hoe het eindigt. Het doel voor mij bij NaNoWriMo is om mijn Innerlijke Criticus uit te schakelen zodat ik vrij kan schrijven. Ik hoef dan even niet te letten op spelling, grammatica en of mijn verhaal nog wel klopt van begin tot einde. Door de druk van NaNoWriMo (schrijf een verhaal van minstens 50.000 woorden in 30 dagen) lukt me dat aardig.

Waar ik vaak tegenaan loop is de to-do-list waar ik graag mee werk. Deze lijst heeft huishoudelijke taken, werk gerelateerde taken en kleine verplichtingen erop staan die soms zelfs verbonden zijn aan een deadline. Hierdoor ben ik gauw geneigd om deze taken eerst te doen, alvorens ik begin met schrijven waardoor ik niet meer toe kom aan schrijven.

Daarbij zijn mijn dagen nu ingekort. Ik ben nu 6 maanden zwanger en heb (nog steeds) last van moeheid. Ik red 14 uur op een dag achter elkaar wakker te blijven, maar dat is ook echt de max. Daarvan werk ik per dag tussen de 5 en 8 uur. Ik heb ontbijt en avondeten nodig en wil het huishouden niet laten verslonzen. Daar zit dus ook een extra uitdaging in.

Mijn sociale leven laat ik ook niet een maand voor wat het is. Mijn vrienden en familie kunnen prima als inspiratiebron dienen en zo doe ik situaties op die misschien goed bruikbaar zijn voor mijn verhaal.

Toch ga ik het doen. Ik ben er van overtuigd dat ik het weer ga redden. Een grote pot thee, chocola, wat aantekeningen en een leeg word-document… hulpmiddelen om het te redden.

Via deze blog wil ik je op de hoogte houden hoe het gaat met mijn NaNoWriMo. Je kan zelf ook meedoen door je op te geven op de website (geheel gratis). Heb je tips of ideeën voor mijn verhaal, laat het me dan weten via Facebook.

Mijn eerste zin dit jaar:

Dit is het verhaal over hoe Maximilian Thomas Eggert een kunstenaar werd. nanowrimo-nov03-2012

Het middenstuk (deel 1)

Alweer 2 weken verder bijna en door de drukte niet iedere dag kunnen schilderen, wat ik wel wilde. Maar als ik kon schilderen, geprobeerd om er toch zeker 2 uur mee bezig te zijn. Heerlijk is dat! In mijn hoofd ben ik er iedere dag mee bezig. Ik denk dat ik iedere dag wel in mijn werkkamer kom om er naar te kijken.

dag 7

dag 8

dag 10

dag 12 (detail)

 

 

 

 

 

Ik heb erg lang gedaan over het hapje voor de draak. Het lastige was die Innerlijke Criticus die me steeds vertelde dat het me toch niet zou lukken. Maar uiteindelijk is en blijft het een kwestie vangewoon doen.

dag 16

Door de drukte van het afstuderen en uitwerken van en eindpresentatie kwam ik in de knel met mijn planning. Maar ook dit hoorde een agendapunt te zijn en te blijven. Inplannen van creativiteit is soms nodig, anders dan wordt het een ondergeschoven kindje, en daarmee maak ik mezelf tot een ondergeschoven onbelangrijkheid.

dag 18

Naarmate de lucht (achtergrond) lichter werd, werd ook mijn humeur beter.

dag 19 (detail voor het schilderen)

dag 19 (detail na het schilderen)

 

 

 

Een foutje is soms zeer frustrerend, vooral als je al zover bent met je schildering. Uiteindelijk is het een armbandje geworden, iets wat nog niet mijn goedkeuring heeft, maar het is beter dan een veeg. Nu ik er aan gewerkt heb, weet ik in ieder geval: het komt wel goed.